Trśmįl

Landnemi orti sįlm:

Kirkjur hafa mikinn mįtt,
en mennirnir hafa meiri.
Žeir gera margt sem mišur fer,
en žaš er vķst aš hugsunin hefur bilaš.
Hugsunin hefur tekiš sér frķ
og auka hugsun komiš ķ stašinn.
Mennirnir fara śt ķ óvissuna
žeir vita ei hvaš žeir gera.
Žeir geta aldrei fyrirgefiš žaš,
en innst inni er eitthvaš gott
sem berst į móti žvķ illa.